κουρακάο (curacao)
Λικέρ εσπεριδοειδών. Χρησιμοποιείται κυρίως σε αναμίξεις ποτών, κυρίως για το χρώμα του (μπλέ, πράσινο, πορτοκαλί, άχρωμο).
κουρκουμάς (turmeric)
Μικρό πολυετές φυτό, συναντάται στην Ινδία, Κίνα, Ασία. Έχει αρωματική ρίζα που μοιάζει με αυτή του πιπεριού αλλά με πιο έντονη πικρή γεύση. Η ρίζα αυτή βράζεται, αφήνεται στον ήλιο να ξεραθεί και στη συνέχεια τρίβεται στο χέρι και αλέθεται για να παρασκευάσουν σκόνη.
κουσκούς
Σιμιγδάλι από σκληρό σιτάρι που χρησιμοποιείται στη Β.Αφρική σε φαγητά και γλυκά, καθώς και το παραδοσιακό φαγητό που φτιάχνεται από αυτό. Το σιμιγδάλι βρέχεται με νερό, κυλιέται σε αλεύρι και αφήνεται να στεγνώσει στον ήλιο (στην παραδοσιακή του παρασκευή). Στη συνέχεια κοσκινίζεται και φυλάσσεται.
κράμβη ή μάπα
ποώδες φυτό, ανήκει στην οικογένεια Σταυρανθών. Είναι πρώτη ύλη για ξινολάχανα (sakerkraut), εθνικό γερμανικό πιάτο. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες και θα το βρείτε το χειμώνα
κράπφεν
ημίγλυκο παρασκεύασμα από ειδική ζύμη με αλεύρι, βούτυρο, αβγά, ζάχαρη, γάλα και μαγιά μπύρας. Γεμίζεται με μαρμελάδες.
κρεμμόριο
λέγεται και cream of tartar. Είναι η κεκαθαρμένη τρυγία, η οποία υπάρχει στο γλεύκος και συλλέγεται από την υποστάθμη των οινοβαρελιών (οινολάσπη). Αποτελείται κυρίως από όξινο τρυγικό (ταρταρικό) κάλιο CH(OH) COOHCH(OH) COOK και σε συνδυασμό με την κοινή σόδα (όξινο ανθρακικό νάτριο NaHCO3 ) χρησιμοποιείται ως διογκωτικό (για να φουσκώνουν οι ζύμες των οιωνδήποτε αρτοσκευασμάτων) […]
κρίταμο
χορταράκι που φυτρώνει κοντά στις ακρογιαλιές, σχεδόν δίπλα στη θάλασσα. Έχει ιδιαίτερη και έντονη γεύση. Συνήθως το κάνουν ξιδάτο ή σε άλμη, και το προσφέρουν ως μεζέ με ουζάκι. Άλλοι, προσθέτουν βλασταράκια κρίταμου στις ξιδάτες ελιές, γιατί τους δίνει όμορφο άρωμα. Προτού το βάλετε στο ξίδι ή το αλατόνερο, βράστε το δυο τρεις φορές, αλλάζοντας […]